آسیبهای ولنگاری فضای مجازی !
ملیحه زرین پور؛ فضای مجازی تقریباً در همه کشورها با قوانین خاصی مدیریت میشود و حاکمیت بر فضای مجازی با اعمال محدویتها ازجمله موضوعاتی است که تاکنون توانسته جلوی آسیبهای بسیاری را بگیرد. با وجود این، حکمرانی فضای مجازی در ایران نادیده گرفته میشود و عدهای به رها بودن آن افتخار میکنند.
فناوری برتر دیجیتال به نقل از ایسنا، فضای مجازی به عنوان یکی از مهمترین و شاید اصلیترین بخشهای زندگی مردم در همه جوامع از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب کره زمین به شمار میرود. ولی امروزه آسیبهای این فضای ولنگار و بی حساب و کتاب بر هیچکس پوشیده نیست؛ آسیبهایی که با تغییر تدریجی فرهنگ جوامع و آسیبهای غیرقابل جبران به کاربران و خانوادهها سبب مشکلات عدیدهای در جوامع بشری شده است.
این بخش مهم و جدانشدنی همانقدر که مفید است، با استفاده نادرست سبب آسیبهای جدی و خطرناکی برای خانوادهها به ویژه روابط میان اعضا و کودکان خواهد شد و به گفته کارشناسان و آسیب شناسان، درصد اعتیاد به شبکههای اجتماعی باعث افزایش میزان ارتباطات خانوادگی و جرائم رایانه ای خواهد شد.
فساد اخلاقی، تهاجم فرهنگی، کم رنگ شدن ارزشهای مترقی و اصیل انسانی، افزایش رفتارهای ضد اجتماعی، گسترش روابط نامشروع و جرائم منافی عفت و اخلاق عمومی، ناامنی در روابط خانوادگی و مشکلات زناشویی، نابسامانی خانواده، در خطر بودن امنیت و حریم خصوصی افراد و آسیب به ارکان جوامع از مهم ترین آسیبهایی است که می توان برای فضای مجازی کنترل نشده و ولنگار نام برد.
در غرب بیش از ۲۰ سال است قوانین متفاوتی در زمینه مسدودسازی شبکههای اجتماعی (فیلترینگ) تصویب و اجرا شده است
فضای مجازی تقریباً در همه کشورها با قوانین خاصی مدیریت می شود و حاکمیت بر فضای مجازی با اعمال محدویتها ازجمله موضوعاتی است که تاکنون توانسته است جلوی آسیبهای بسیاری را بگیرد. در حالی که تمام کشورهای دنیا به ویژه کشورهای غربی که دیگران تصور آزادی کامل فضای مجازی را در آنها دارند، با قوانین محدود کننده ای حکمرانی می کنند، این مهم در ایران ولنگار است و عده ای به رها بودن آن افتخار می کنند و عده ای مخالف اعمال حکمرانی بر فضای مجازی هستند.
رها و ول بودن فضای مجازی چیزی جز آسیب و خسران به همراه ندارد؛ فضایی که می تواند نقش مهمی در زندگی جوامع ایفا کند و فرصتهای بی بدیلی داشته باشد، با ولنگاری به بزرگترین و زیانبارترین آسیبها تبدیل می شود. در دوران معاصر هیچ چیزی همانند فضای مجازی واقعیت زندگی را شکل نمی دهد، فضای مجازی سبک زندگی را دستخوش تغییر می کند، موج اجتماعی و فعالیتهای سیاسی را شکل و تغییر می دهد و در هر عرصه ای از اقتصاد و اجتماع گرفته تا سیاست و فرهنگ، تحول ایجاد میکند. لازم است این تحولات کنترل شده باشد، زیرا هر چیزی از حدودش عبور کند شدیدترین آسیبها را وارد می کند.
در غرب بیش از ۲۰ سال است قوانین متفاوتی در زمینه مسدودسازی شبکههای اجتماعی (فیلترینگ) تصویب و اجرا شده است. باید عنوان کرد، در ینگه دنیا از بدو رشد چشمگیر اینترنت، والدین آمریکایی نگران دسترسی کودکان به مطالب غیر اخلاقی بودند. یکی از مهم ترین نکاتی که قانونگذاران آمریکایی بر آن تأکید کردند، کنترل محتوای شبکههای اجتماعی برای کودکان و نوجوانان و جلوگیری از انحصارطلبی شرکتهای بزرگ است.
ایالت تگزاس آمریکا قانونی را برای شبکههای اجتماعی و سرویسهای تحت شبکه با بیش از ۵۰ میلیون کاربر وضع کرده است تا کاربران را به دلیل انتشار دیدگاههایشان از سکوهای اینترنتی حذف نکنند. همچنین این قانون شبکههای اجتماعی را ملزم به افشای شیوه ترویج و بازبینی محتوا میکند و طبق آن، شرکتها باید مانند فیس بوک و گوگل گزارشهای شفافیت درباره فعالیتهایشان منتشر کنند. غربیها مجموعه جدیدی از الزامات را برای شبکههایی که حساسترین دادهها در آنها نگهداری میشود، تعیین کرده اند.
وقتی قانون نداریم!
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت سیزدهم در سفر یک روزه خود به استان مرکزی در این باره گفت: برای مدیریت فضای مجازی کشور قانون در اختیار نداریم. یکی از موضوعات مهم مد نظر وزارت ارتباطات، شبکه ملی اطلاعات است که نزدیک به ۱۲ سال موضوع آن در کشور مطرح بوده و بارها مورد مطالبه رهبر معظم انقلاب قرار داشته است. شبکه ملی اطلاعات بستری پر سرعت، با کیفیت و امن در گستره جمهوری اسلامی است که خدمات با سرعت و با کیفیت به مردم ارائه و کشور را در آینده در بخشهای مختلف بیمه خواهد کرد.
این شبکه ابتدای فعالیت دولت سیزدهم ۲۳ درصد پیشرفت داشت و امروز به پیشرفت ۶۳ درصدی رسیده است و هر هفته کنترل پروژه انجام می شود.
دولت سیزدهم گامهای بلندی برای صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی و راه اندازی شبکه ملی اطلاعات برداشته است؛ شبکه ای که به گفته کارشناسان، می تواند امنیت سایبری کشور و صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی را به همراه بیاورد و لازم است دولت چهاردهم برای ادامه این راه مسیر مشخصی ترسیم کند. یکی از وعدههای رئیس دولت چهاردهم تحقق برنامه هفتم توسعه است و طبق برنامه هفتم، شبکه ملی اطلاعات تا پایان برنامه بایستی ۹۹ درصد پیشرفت داشته باشد.